مهمترین عامل تصمیمگیری در تونلهای متقاطع غیرهمسطح، تعیین فاصله بهینه بین تونلها میباشد. از نظر تئوری، هر چه فاصله تونلها بیشتر باشد، مناسبتر است ولی از نظر بهرهبرداری، هرچه تونلها به یکدیگر و به سطح زمین نزدیکتر باشند، تا زمانی که به سایر سازههای زیرسطحی آسیبی نرسانند، مناسبتر است. این تحقیق با هدف تعیین فاصله بهینه تونلهای متقاطع انجام شده است و در آن از تحلیلهای عددی سهبعدی توسط نرمافزار المان محدود GTS NX کمک گرفته شده است. در این تحقیق به کمک اطلاعات حاصل از محل تقاطع تونلهای خطوط 6 و 7 متروی تهران دو سناریو اصلی مورد بررسی قرار گرفته است. در سناریوی اول تونل عمیق به سمت تونل کم عمق و در سناریو دوم تونل کم عمق به سمت تونل عمیق جابجا شد.. در هر سناریو مدلهای عددی که در هر یک از آنها تونلها نسبت به حالت قبل 40 سانتیمتر تغییر وضعیت داده بودند، مورد بررسی قرار گرفت و نزدیک کردن تونلها تا آنجا ادامه پیدا کرد که نشست سطح زمین یا کرنشهای بوجود آمده در مدل از حد مجاز تجاوز ننموده و پوشش بتنی با مشخصات موجود پاسخگوی تنشهای وارده باشد. نتایج نشان میدهد سناریوی دوم گزینه مناسب تری بوده و در آن میتوان فاصله تونلها را تا 80 سانتیمتر، بدون تغییر در سازه بتنی تونلها، کاهش داد.
شری زاده, حمید, & دهقان, سعید. (1396). تعیین فاصله بهینه تونلهای متقاطع غیرهمسطح با استفاده از روش عددی - مطالعه موردی تقاطع متروی خط 6 و 7 تهران. مهندسی تونل و فضاهای زیرزمینی, 6(1), 1-15. doi: 10.22044/tuse.2017.4585.1274
MLA
حمید شری زاده; سعید دهقان. "تعیین فاصله بهینه تونلهای متقاطع غیرهمسطح با استفاده از روش عددی - مطالعه موردی تقاطع متروی خط 6 و 7 تهران", مهندسی تونل و فضاهای زیرزمینی, 6, 1, 1396, 1-15. doi: 10.22044/tuse.2017.4585.1274
HARVARD
شری زاده, حمید, دهقان, سعید. (1396). 'تعیین فاصله بهینه تونلهای متقاطع غیرهمسطح با استفاده از روش عددی - مطالعه موردی تقاطع متروی خط 6 و 7 تهران', مهندسی تونل و فضاهای زیرزمینی, 6(1), pp. 1-15. doi: 10.22044/tuse.2017.4585.1274
VANCOUVER
شری زاده, حمید, دهقان, سعید. تعیین فاصله بهینه تونلهای متقاطع غیرهمسطح با استفاده از روش عددی - مطالعه موردی تقاطع متروی خط 6 و 7 تهران. مهندسی تونل و فضاهای زیرزمینی, 1396; 6(1): 1-15. doi: 10.22044/tuse.2017.4585.1274
)