تعیین فاصله‌داری بهینه‌‌‌ی طاق‌‌‌های بتنی و برآورد نشست در ایستگاه‌های مترو- مطالعه‌ی موردی: ایستگاه هفت تیر خط 6 متروی تهران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانش‌آموخته‌ی کارشناسی‌ارشد معدن؛ گرایش مکانیک سنگ؛ دانشکده‌ی مهندسی معدن؛ پردیس دانشکده‌های فنی؛ دانشگاه تهران

2 دانشیار؛ دانشکده‌ی مهندسی معدن؛ پردیس دانشکده‌های فنی؛ دانشگاه تهران

3 دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی معدن؛ گرایش استخراج؛ دانشکده‌ی مهندسی معدن، نفت و ژئوفیزیک؛ دانشگاه شاهرود

چکیده

احداث خطوط مترو به عنوان یک نیاز اساسی شهرهای بزرگ و در حال توسعه مطرح است. از بین روش‌های احداث ایستگاه‌های زیرزمینی مترو، روش پیش‌نگهداری طاق بتنی، علاوه بر پایداری فضا، کاهش جابجایی‌های سطحی را به همراه دارد. برای طراحی بهینه‌ی طاق‌های بتنی، پارامتر فاصله‌داری که در حصول پایداری و مهار جابجایی‌های سطحی تاثیرگذار است، عمدتاً با استفاده از مدلسازی عددی تعیین می‌شود. هدف از این مقاله، ارایه‌ی روشی برای تعیین این پارامتر با استفاده از مد‌‌لسازی دوبعدی است. در این روش فاصله‌داری بهینه با معیارهای ساکورایی و تنش مجاز آیین‌نامه‌ی بتن ایران تعیین و سپس نشست حاصل از آن با دو روش عددی و تحلیلی- تجربی برآورد می‌شود. معیار کرامر نیز برای محاسبه‌ی مقادیر مجاز نشست بکار برده می‌شود. به عنوان نمونه، سازه‌ی نگهبان ایستگاه هفت تیر خط 6 متروی تهران، با این روش طراحی و فاصله‌‌‌داری بهینه طاق‌‌‌های بتنی تونل‌‌‌های رکتیفایر، جنوبی و بخش‌‌‌های اول و دوم تونل شمالی ایستگاه، به ترتیب برابر 3، 5/2، 3 و 5/3 متر محاسبه شده است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


[1]     باقری‌نیا، خ. (1388). روش‌های اجرایی در پروژه‌ی قطار شهری اهواز. فصلنامه‌ی کمیسون، شماره‌ی 43.
[2]     Sadaghiani, M. H., & Taheri, S. R. (2008). Numerical Investigations for Stability Analysis of a Large Underground Station of Tehran Metro. World Tunnel Congress: Underground Facilities for Better Environment and Safety (pp. 492-499). India: Central Board of Irrigation & Power.
[3]     موسوی، م.، طالبی‌نژاد، ع.، و چاکری، ح. (1388). تحلیل پایداری و مدلسازی سه‌بعدی تونل و ایستگاه- مطالعه‌ی موردی: خط 4 مترو تهران. هشتمین کنفرانس تونل. تهران: دانشگاه تربیت مدرس. http://www.civilica.com/Paper-ITC08-ITC08_069.html.
[4]     مهندسین مشاور مونیت. (1387). نقشه‌های سازه‌ ابلاغی مشاور جهت ایستگاه هفت تیر، خط شش متروی تهران.
[5]     Lilly, P., & Li, J. (2000). Estimating Excavation Reliability from Displacement Modelling. International Journal of Rock Mechanics and Mining Sciences, 37(8), 1261-1265. http://dx.doi.org/10.1016/S1365-1609(00)00053-8.
[6]     Peck, R. (1969). Deep Excavations and Tunnelling in Soft Ground. Proceedings of 7th International Conference on Soil Mechanics and Foundation (pp. 225-242). Mexico City: Sociedad Mexicana de Mecanica.
[7]     Ghiasi, V., Omar, H., Yusoff, Z. B. Md., Huat, B. K., Muniandy, R., Ghosni, N., Nushini, A., Afshar, M. A., Ghiasi, S., Hosaini, S. G., & Ghiasi, M. (2010). Design Criteria of Subway Tunnels. Australian Journal of Basic and Applied Sciences, 4(12), 5894-5907. http://www.ajbasweb.com/ajbas/2010/5894-5907.pdf.
[8]     عباسی، ر.، و حسینی، م. (1390). تحلیل نشست ناشی از حفاری تونل خط یک متروی تبریز به کمک روش‌های تحلیلی. پانزدهمین همایش انجمن زمین‌شناسی ایران. تهران: دانشگاه تربیت معلم. http://www.civilica.com/Paper-SGSI15-SGSI15_210.html.
[9]     شمسی، غ. (1374). تحلیل پایداری شیروانیGM2  با استفاده از روش‌های عددی. تهران: دانشکده‌ی مهندسی معدن و متالورژی، دانشگاه صنعتی امیرکبیر.